สายแห่งรักที่หลั่งริน...

เนื้อเรื่อง

ฝนเอย...เจ้าฝนฉ่ำ...นำชี่นชื่น

ให้รื่นรื่น...เริงเฤทัย...ในใจหนา

แต่บางครา...ก็กลับหนาว...ราวเหน็บเหน็บ

ให้เจ็บเจ็บ...จนจดจิตต์...พินิจนัย

สายเอย..เจ้าสายฝน...ดั่งสายรัก

ที่ทอถัก...ด้วยใยสอง...ของผองผู้

ให้พร่างพรู...สู่กลาง...ที่ว่างใจ...

นำสุขใส...และใจหมอง...ในพร้อมกัน..